9 negatywnych skutków picia mięty – Skutki uboczne, działanie niepożądane i przeciwwskazania

Picie mięty może okazać się szkodliwe w przypadku, kiedy przyjmuje się napary Mentha piperita zbyt często i w zbyt dużych dawkach. Bagatelizowanie przeciwwskazań oraz sugerowanych ilości dziennego spożycia mięty może wywołać zgagę, refluks, podrażnienie błony śluzowej żołądka, a nawet skurcze krtani oraz oskrzeli.

Mięta pieprzowa w rozsądnych i bezpiecznych ilościach nie powinna powodować skutków ubocznych u osób bez alergii na tę roślinę. Istnieje jednak ryzyko przedawkowania mięty — rezultatem długotrwałego picia nadmiernych ilości mięty są często kłopoty z bezsennością oraz zaburzenia w prawidłowo przebiegającym cyklu snu.

W kontekście stosowania mięty często pojawia się pytanie, czy mięta szkodzi na wątrobę. Otóż jej działanie w tym obszarze można określić jako pozytywne i nie ma żadnych przeszkód, by osoby mające problemy z wątrobą sięgały po napary z mięty.

1. Niewskazane dla osób z niestrawnością

Osoby, które cierpią przewlekle z powodu niestrawności, powinny skonsultować spożywanie naparów z mięty ze swoim lekarzem. Mentol zawarty w herbatkach miętowych może neutralizować działanie przyjmowanych leków i w konsekwencji prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych. Napary z liści mięty powinny odstawić też osoby z nawracającą zgagą, ponieważ mięta może spowodować wzmożenie tej dolegliwości.

2. Obniża poziom cukru

Kwas rozmarynowy, który kryją w sobie liście mięty, hamuje działanie α-amylazy trzustkowej i α-glukozydazy jelitowej. Dlatego też picie mięty może skutkować obniżeniem glukozy we krwi. Herbata miętowa posiada także działanie przeciwutleniające, które dodatkowo obniża poziom glukozy. Osoby z cukrzycą nie powinny więc stosować naparów z mięty bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

3. Reakcje alergiczne

Alergia na miętę to tak naprawdę alergia na salicylany (estry kwasu salicylowego), które w mięcie występują. Objawami świadczącymi o uczuleniu na miętę mogą być np. wysypka skórna, ból głowy, owrzodzenie jamy ustnej lub atak astmy. W skrajnych przypadkach może dojść także do obrzęku naczynioruchowego lub reakcji anafilaktycznej. Po odnotowaniu powyższych symptomów należy bezwzględnie zaprzestać przyjmowania naparów z mięty i możliwie szybko skonsultować się z lekarzem.

Istnieją publikacje mówiące o właściwościach przeciwalergicznych mięty pieprzowej, zawsze należy jednak obserwować swój organizm i stosować tylko to, co jemu służy.

4. Pogorszenie choroby refluksowej przełyku

Pacjencji leczący się z powodu występowania przepukliny rozworu przełykowego lub choroby refluksowej przełyku (GERD; potocznie zgaga) powinny unikać naparów z mięty. U osób, które z refluksem mają do czynienia niezwykle rzadko, herbata miętowa może okazać się pomocna. Wiele osób jednak zgłasza, że picie herbaty miętowej przy chorobie refluksowej pogarsza jedynie i tak już dotkliwe objawy. Przyczyną może być działanie mięty — wpływa ona na rozluźnienie zwieraczy przełyku i w konsekwencji wyciek kwasów żołądkowych w stronę przełyku.

5. Efekty Emmenagogue — zagrożenie dla ciąży

Olejek zawarty w mięcie pieprzowej ma właściwości emmenagogiczne, co wpływa na pobudzenie przepływu krwi w macicy. O ile jest to pomoce w stymulowaniu menstruacji oraz regulowaniu cyklu menstruacyjnego, o tyle w trakcie trwania ciąży traktowane jest jako działanie niepożądane i zagrażające ciąży. Herbata miętowa zawiera w sobie mniejsze stężenie mięty niż olejek, należy jednak zachować wszelką ostrożność. Picie mięty może być kuszące ze względu na jej właściwości wiatropędne i przeciwwzdymające, warto jednak skonsultować jej spożycie ze swoim lekarzem prowadzącym.

6. Za mocna dla niemowląt i dzieci

Uznaje się, że napary oraz inhalacje miętowe są zbyt mocne dla niemowląt i małych dzieci. Może utrudniać oddychanie oraz wywoływać pieczenie w przełyku lub jamie ustnej. Z podawaniem mięty najlepiej wstrzymać się aż do 4 roku życia — u bardzo małych dzieci może spowodować ona skurcze krtani, a nawet zatrzymanie oddechu. Podanie niemowlakom nawet małych dawek herbaty miętowej — tak jak i innych ziół — należy bezwzględnie skonsultować z zaufanym lekarzem pediatrą.

7. Interakcje z lekami

Mięta pieprzowa może wchodzić w kolizje z niektórymi lekami. Dotyczy to zwłaszcza preparatów aptecznych stosowanych na cukrzycę, nadmiar kwasu żołądkowego, ciśnienie tętnicze krwi oraz cyklosporynę. Mięta może zaburzać działanie tych leków i prowadzić w konsekwencji do wystąpienia symptomów niepożądanych. Należąc do grupy osób leczących się pod kątem wyżej wymienionych chorób, lepiej profilaktycznie zrezygnować z mięty. Przy wyjątkowo silnej ochocie na miętowy napar można omówić jego wpływ na konkretnie stosowane leki ze swoim lekarzem.

8. Problemy żołądkowe

Efektem ubocznym występującym zwykle po nadmiernym spożyciu herbaty miętowej są problemy żołądkowe. Mogą wystąpić skutki takie jak: nudności, biegunka, wymioty, skurcze, zgaga, drżenie mięśni, spowolnienie akcji serca, senność oraz odwodnienie. O ile więc picie mięty w racjonalnych ilościach wpływa pozytywnie, a czasami wręcz zbawiennie na układ trawienny, o tyle w nadmiarze prowadzi do rezultatów zupełnie odwrotnych. Dlatego, aby cieszyć się korzyściami płynącymi z właściwości mięty, nie warto przekraczać zalecanej dawki dziennej.

9. Wrzody żołądka

Stosowanie mięty nie jest zalecane osobom z wrzodami żołądka. Choć mięta często wydaje się naturalnym antidotum na bóle brzucha, w przypadku wrzodów niezwykle ważne jest, aby ograniczyć produkcję soków żołądkowych. Olejek mięty pieprzowej oraz napary z mięty zawierają mentol, który może powodować zaostrzenie zmiany wrzodowej. Aby uniknąć dalszych uszkodzeń, najlepiej zrezygnować całkowicie ze spożywania mięty.

Herbata miętowa jest uważana za cenny i bezpieczny sposób na wszelkie problemy trawienne. I rzeczywiście może tak być — pod warunkiem że używa się jej z rozwagą oraz z zachowaniem wszelkich istotnych przeciwwskazań. Jednocześnie warto pamiętać, że w razie jakichkolwiek wątpliwości, zawsze można poradzić się w tej kwestii swojego lekarza.