Owoc jałowca to jeden z najcenniejszych surowców leczniczych pochodzących z iglaków. Niszczy szkodliwe drobnoustroje, oczyszcza z toksyn, jest pomocny na infekcje dróg moczowych.
Imbir – Właściwości, działanie, zastosowanie oraz jak i kiedy go jeść i pić
- Opublikowano: 09.08.2022 - Aktualizacja: 07.10.2022
Korzeń imbiru to jedna z najbardziej znanych kuchennych przypraw, używana od tysięcy lat, o lekko pikantnym i gorzkim smaku oraz charakterystycznym słodkawym zapachu. Początkowo był stosowany tylko w kuchni orientalnej, przede wszystkim azjatyckiej, skąd szybko trafił i na nasze stoły, jako dodatek do wielu potraw. Szybko zauważono i doceniono również właściwości prozdrowotne imbiru, który korzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia, pomagając jednocześnie w leczeniu licznych schorzeń.
Imbir jest rośliną tropikalną rosnącą w naturze przede wszystkim na Dalekim Wschodzie, w Indiach, Bangladeszu, Nepalu oraz w Afryce, w Nigerii. Istnieje kilkadziesiąt jego odmian, lecz zdecydowanie najpopularniejszy jest imbir lekarski (Zingiber officinale), dorastający do 1,5 m, mający długie, ciemnozielone liście. W kuchni i medycynie wykorzystuje się przeważnie świeży imbir, bulwiasty, poskręcany korzeń. Powszechne zastosowanie znajduje również sproszkowany imbir oraz olejek imbirowy, nie tylko do sporządzania potraw, ale i jako składnik suplementów diety.
Imbir można hodować w warunkach domowych, wsadzając korzeń imbiru do ziemi, a odpowiednio pielęgnowany wypuści nowe pędy. Do prawidłowego wzrostu wymaga jednak określonych warunków, przede wszystkim wysokiej temperatury oscylującej od 20 do 28 stopni i odpowiedniego stopnia wilgotności. Obecnie imbir uprawia się na skalę przemysłową, co nie dziwi, biorąc pod uwagę jego rosnącą popularność.
Imbir – właściwości lecznicze
Właściwości lecznicze imbiru predysponują go do szerokiego użycia, sprawdza się bowiem jako skuteczne remedium łagodzące symptomy wielu chorób. Sprzyja temu skład korzenia, substancje bezpośrednio wpływające na wszystkie właściwości prozdrowotne. Znajdziemy w nim takie związki jak:
witamina A, korzystnie wpływająca na wzrok, mająca właściwości przeciwzapalne;
witamina B1, tiamina, niezbędna dla serca i układu nerwowego;
witamina B3, niacyna, która reguluje ciśnienie tętnicze;
witamina B6, pirydoksyna, wspomagająca leczenie chorób nerek i serca;
witamina B9, kwas foliowy, usuwający zaburzenia płodności;
witamina C, przeciwutleniacz usuwający z organizmu wolne rodniki, reaktywne formy tlenu (ROS), wzmacniający układ odpornościowy;
witamina E, także działająca przeciwutleniająco, przeciwdziałająca stresowi oksydacyjnemu;
naturalne olejki eteryczne;
składniki mineralne: potas, wapń, fosfor, żelazo i cynk.
Imbir – działanie
Dzięki tak bogatemu składowi codzienne stosowanie imbiru wpływa pozytywnie na nasz ogólny stan zdrowia. Właściwości lecznicze oraz prozdrowotne działanie, jakie trzeba szczególnie podkreślić, to:
imbir działa przeciwzapalnie, zapobiega więc infekcjom;
imbir usprawnia działanie układu pokarmowego;
imbir powoduje obniżenie „złej” frakcji cholesterolu LDL we krwi i podwyższenie „dobrego” cholesterolu HDL;
imbir korzystnie oddziałuje na układ krwionośny, poprawiając przepływ krwi;
imbir przyspiesza przemianę materii i trawienie,
imbir wspomaga proces odchudzania;
imbir zwiększa wydzielanie śliny i łagodzi zaburzenia trawienne;
imbir ma działanie napotne, ułatwia zbicie wysokiej temperatury;
imbir łagodzi symptomy przeziębienia, np. ból gardła;
imbir działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo i antywirusowo;
imbir zapobiega chorobie lokomocyjnej;
imbir minimalizuje ryzyko powstania zakrzepów żylnych;
imbir łagodzi bóle miesiączkowe;
imbir usuwa nieświeży oddech;
imbir rozgrzewa.
Imbir – zastosowanie
Regularne spożywanie imbiru przynosi wiele korzyści zdrowotnych, potwierdzonych przeprowadzonymi badaniami. Jego działanie można uznać za kompleksowe, właśnie dlatego znajduje zastosowanie w leczeniu i profilaktyce tak wielu chorób. Oczywiście stosowanie imbiru nie ogranicza się wyłącznie do medycyny naturalnej, używa się go również w kuchni, jako przyprawę dodawaną do różnych potraw i napojów. Można go używać samodzielnie, ale lepsze efekty uzyskamy, mieszając imbir z różnymi innymi ziołami i przyprawami np. gałką muszkatołową, zielem angielskim lub liściem laurowym.
Doskonale poprawia smak pokarmu, zwłaszcza tak lubianych sezonowych sałatek owocowych robionych właśnie z dodatkiem imbiru. Jego walory smakowe podnosi z kolei szczypta soli, zwiększająca wydzielanie soków z korzenia oraz odrobina miodu. O ile w kuchni przeważnie stosujemy świeży imbir lekarski, to jego sproszkowana odmiana stanowi jeden ze składników popularnych suplementów diety i preparatów medycznych. Powinniśmy również spróbować leczniczych i jednocześnie bardzo smacznych herbatek z dodatkiem korzenia imbiru, które notabene jesteśmy w stanie zrobić samodzielnie.
Imbir na przeziębienie
Prozdrowotne właściwości imbiru predysponują go do wielu zastosowań medycznych, a jednym z nich jest z pewnością wspomaganie leczenia przeziębienia, grypy i innych infekcji dolnych oraz górnych dróg oddechowych. Sprzyja temu działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, a nawet antywirusowe, jakim może się pochwalić imbir lekarski.
Powinno się go stosować w przypadku bólu gardła, obniża temperaturę ciała, złagodzi uciążliwy kaszel, ułatwiając usunięcie nadmiaru flegmy, działa bowiem wykrztuśnie, wzmacnia też osłabioną naturalną odporność organizmu.
Imbir na odchudzanie
Spośród wiele leczniczych właściwości imbiru na szczególną uwagę zasługuje fakt, że skutecznie wspomaga odchudzanie. Ułatwia pozbycie się w stosunkowo krótkim czasie wszystkich nadprogramowych kilogramów i fałdek tłuszczu zalegających w różnych częściach ciała, na brzuchu, udach czy biodrach. Najlepsze efekty osiągniemy, łącząc go z aktywnością fizyczną, ale istotne są też unikalne substancje, jakie zawiera imbir lekarski, zingiberol, gingerol, zinferon oraz shogaol.
Mają wpływ na układ pokarmowy, pobudzając wydzielanie śliny oraz soków trawiennych, przyspieszają przemianę materii i przebieg trawienia. Odpowiadają również za syntezę leptyny, hormonu zapewniającego długotrwałe uczucie sytości. Dzięki temu możemy lepiej panować nad swoim apetytem i uniknąć jednej z najczęstszych przyczyn wzrostu masy ciała, podjadania pomiędzy posiłkami.
Imbir – przeciwwskazania
Mimo tak rozlicznych właściwości leczniczych spożywanie imbiru nie jest dozwolone dla każdego, nie powinny go między innymi jeść dzieci. Warto wcześniej zapoznać się z pozostałymi przeciwwskazaniami, a najistotniejsze to:
wrzody i inne choroby żołądka np. refluks;
zaburzenia pracy innych części układu pokarmowego;
schorzenia dróg żółciowych;
nadciśnienie i niedociśnienie tętnicze;
zażywanie leków hipoglikemicznych;
stosowanie leków przeciwzakrzepowych i na obniżenie ciśnienia krwi.
Czy imbir może być szkodliwy – skutki uboczne?
Imbir, podobnie, jak wiele innych produktów roślinnych, także może zaszkodzić, lecz tylko w przypadku, kiedy przesadzimy z jego ilością. Nadmiernemu spożyciu imbiru mogą towarzyszyć dosyć nieprzyjemne dolegliwości i musimy się spodziewać:
zaburzeń żołądkowych, biegunki, nudności, wymiotów, wzdęć;
postępującego odwodnienia, będącego efektem właściwości moczopędnych imbiru;
uszkodzenia nerek, w sytuacji, gdy nadmiernie się odwodnimy;
zawrotów i bólów głowy;
gwałtownego spadku poziomu glukozy we krwi, stanowiącego zagrożenie dla osób chorych na cukrzycę;
ogólnego osłabienia i uczucia zmęczenia;
uczucia kołatania serca.
Jak jeść imbir?
Mówimy tutaj głównie o właściwościach leczniczych, lecz warto również docenić znaczenie żywieniowe imbiru, który można jeść na wiele sposobów. Stosuje się praktycznie każdą jego postać, lecz najczęściej używa się w kuchni świeży korzeń, który kroimy na drobne kawałki, ścieramy na tarce lub mielimy, dodając go następnie do różnych potraw.
Imbir można jeść na surowo, sprawdza się również jako dodatek do wielu napojów, soków, syropów, leczniczych nalewek, zwłaszcza w połączeniu z innymi składnikami. Lekarze zalecają codzienne picie szklanki wody z imbirem i sokiem z połowy cytryny, najlepiej na czczo albo tzw. złotego mleka. Imbir i inne roślinne składniki mieszamy razem z mlekiem, na końcu dodając olej lub masło kokosowe, szczyptę soli i gotujemy całość około 15 minut.
Jak używać imbiru do herbaty i czy zalewać go wrzątkiem?
Imbir nadaje się jako dodatek do ulubionego gatunku herbaty, czarnej, Earl Gray czy zielonej. Parzymy ją prawie tak, jak zawsze, z tą jednak różnicą, że najpierw gotujemy wodę z kilkoma plasterkami imbiru i takim wrzącym naparem zalewamy herbatę, liściastą lub w torebkach, a dla poprawy smaku można dodać plaster cytryny.
Czy imbir można pić codziennie?
Imbir bez problemu można pić każdego dnia, ważne, aby nie przesadzić z jego ilością, bo zamiast spodziewanych korzyści zdrowotnych spotkają nas wymienione wyżej dolegliwości, a dzienna zalecana dawka wynosi 2-3 g.
Czy można stosować imbir w ciąży?
Niestety imbir nie jest polecany kobietom w ciąży, mimo że łagodzi poranne mdłości. Może jednak powodować problemy z prawidłowym rozwojem płodu, a u kobiet karmiących piersią zmienia smak pokarmu, co z kolei prowadzi do zaburzeń trawiennych u dziecka.
Czy imbir podnosi ciśnienie?
Imbir, spożywany w zbyt dużych ilościach może, w niektórych przypadkach, podnosić lub obniżać ciśnienie krwi do poziomu znacznie przekraczającego dopuszczalne normy. Wchodzi w interakcję z wieloma lekami stosowanymi na choroby serca, nie jest też wskazany przy lekach na krzepliwość krwi.
Jak zrobić imbir marynowany?
Wiemy już, na co imbir pomaga, jakie ma działanie, w jakich przypadkach go stosować i jak go jeść. Trzeba jeszcze wspomnieć o jednej metodzie jego przygotowania, a każdy może pokusić się o samodzielne zrobienie smacznego imbiru marynowanego. Przepis jest bardzo prosty i w tym celu należy:
pokroić korzeń imbiru w cienkie plasterki albo zetrzeć na grubej tarce;
posolić, aby puścił dużą ilość soku;
w międzyczasie przygotowujemy 2/3 szklanki octu z wodą i solą;
imbir odsączamy, wkładamy do słoików i zalewamy zalewą;
zakręcamy i odstawiamy na kilka dni, do momentu, aż uzyska pełnię smaku.
Jak przechowywać imbir?
Jeśli chcemy długo zachować wszystkie właściwości imbiru, to należy go odpowiednio przechowywać. Warto także zwrócić uwagę, jaki korzeń kupujemy, musi być jędrny, o właściwym kolorze, bez najmniejszych śladów zepsucia, a pleśń dyskwalifikuje go do spożycia. Imbir najlepiej przechowa się w lodówce, nawet cały miesiąc, poza nią zaledwie kilka dni, pokrojony w plastry nadaje się też do zamrożenia. Dla wygody można też zrobić opisany wyżej imbir marynowany, praktyczne w użyciu są też tabletki i inne preparaty mające go w składzie.
Zielares
Zielares to portal o zdrowiu, urodzie, suplementach diety i aktywności fizycznej. Nasz Zespół Redakcyjny publikuje merytoryczne artykuły zgodne z wynikami nowych badań naukowych. W trosce o zdrowie naszych Czytelników stawiamy na rzetelne, pogłębione podejście do zdrowia i suplementacji. Piszemy w jasny i klarowny sposób, by dotrzeć do jak największej liczby osób zainteresowanych zdrowym trybem życia.
Czytaj także
Oczar wirginijski dostarcza wielu cennych składników. Za ich sprawą jest wykorzystywana głównie w kosmetyce - jako wsparcie w walce z trądzikiem i innymi dolegliwościami skórnymi.
Odkryj zaskakujące działanie jiaogulanu, który jest znanym ziołem chińskim - adaptogenem wspierającym odporność organizmu, układ sercowo-naczyniowy, odchudzanie i kondycję skóry.
Polecane dla Ciebie
Kreatyna wpływa na większą wydolność organizmu i wzrost masy mięśniowej, ale nie dla każdego jest bezpieczna, dlatego sprawdź przeciwwskazania i możliwe skutki uboczne!
Jeśli chcesz wyregulować rytm dobowy i wysypiać się jak dziecko - sprawdź, jakie właściwości ma tryptofan, który wpływa korzystnie na problemy jelitowe oraz poprawę samopoczucia.
Poznaj, jak skutecznie działa zawarty w zielonych warzywach chlorofil, który ma dobroczynny wpływ na nasz organizm, pobudza produkcję krwi oraz przeciwdziała starzeniu!
Kwasy omega-3 na lepszą odporność i sprawniejszą pracę mózgu. Włącz kwasy omega-3 do codziennej diety, a efekty Cię zaskoczą!
Odkryj, jak hipokalcemia wpływa na Twoje zdrowie. Przeczytaj nasz artykuł, by zrozumieć znaczenie wapnia i jak zapobiegać jego niedoborom.