Chaga to grzyb pasożytniczy o szerokich właściwościach zdrowotnych. Znany jest z tego, że wyłapuje w organizmie substancje szkodliwe i usuwa je.
Nawłoć – Właściwości, zastosowanie, działanie i przeciwwskazania
- Opublikowano: 31.08.2022
Nawłoć pospolita to popularna roślina, która szybko się rozrasta i z tego powodu często mylona jest z niewartościowym chwastem. Warto przyjrzeć się jej bliżej, ponieważ może zaoferować wiele prozdrowotnych właściwości. W jakich dolegliwościach można sięgnąć po nawłoć pospolitą? Kto skorzysta najbardziej na stosowaniu tego ziela?
Nawłoć pospolita (Solidago virgaurea) zwana także złotnikiem, głowienką czerwoną lub złotą rózgą. To roślina należąca do rodziny astrowatych. Występuje powszechnie w wielu europejskich, azjatyckich i północnoamerykańskich krajach. Nie jest wymagającą rośliną, dlatego spotkać ją można najczęściej w lasach, na łąkach oraz na przydrożnych poboczach. Rozsiewa się bardzo szybko za pośrednictwem owadów i wiatru, które przenoszą nasiona. Z tego powodu nawłoć pospolitą uznaje się często za chwast.
Nawłoć pospolita może osiągać wysokość 1 metra. Jej łodyga jest pusta wewnątrz. Liście nawłoci mają kształt elipsowaty. Kwiaty zebrane są w kwiatostany złożone groniasto — przy głównej osi pędu rosną boczne gałązki rozgałęzione z kwiatami. Nawłoć pospolita zakwita zwykle w lipcu i trwa tak aż do września. Surowcem leczniczym jest ziele nawłoci pospolitej (kwitnąca część nadziemna). Coraz częściej uprawia się nawłoć również w celach pozyskiwania miodu z nawłoci. Traktowana także jako roślina ozdobna.
Nawłoć — właściwości
Nawłoć pospolita zawiera szereg składników aktywnych, które decydują o tym, że roślina wykazuje istotne właściwości prozdrowotne. Wśród najcenniejszych substancji w składzie nawłoci pospolitej można wymienić: flawonoidy, kwasy fenolowe, olejek eteryczny, saponiny triterpenowe, glukozydy fenolowe, garbniki, alkaloidy, kwas kawowy, kwas chlorogenowy, witaminę C. Dzięki takiemu składowi niepozorna nawłoć pospolita może zaoferować bogactwo leczniczych właściwości.
Właściwości lecznicze – nawłoć pospolita:
Właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i odkażające. Stosowanie nawłoci pospolitej sprawdza się przy problematycznych ranach i owrzodzeniach, a także przy stanach zapalnych gardła, jamy ustnej oraz narządów płciowych.
Właściwości detoksykacyjne i oczyszczające. Nawłoć pospolita w naturalny sposób oczyszcza organizm i może działać odtruwająco. Regularne stosowanie ziela pozwala zadbać o bieżące usuwanie szkodliwych toksyn pochodzących z pożywienia, wdychanego powietrza lub przyjmowanych leków.
Właściwości rozkurczowe. Fenolokwasy, flawonoidy oraz antocyjany decydują o rozkurczowych właściwościach nawłoci. Przyjmowanie rośliny przynosi więc zadowalające rezultaty w przypadku skurczów w obrębie układu pokarmowego, dróg moczowych, żółciowych oraz w przypadku dokuczliwych bólów miesiączkowych u kobiet.
Właściwości immunomodelujące. Systematyczna kuracja nawłocią pospolitą poprawia poziom odporności i wspiera organizm w walce z wirusami i bakteriami. To naturalny sposób na wzmocnienie swojej bariery ochronnej przed chorobami.
Właściwości moczopędne. Nawłoć pospolita ułatwia pozbywanie się szkodliwych substancji z organizmu, w tym także amoniaku, kwasu moczowego oraz chlorku sody. Jest także dużą pomocą w stanach okresowego gromadzenia się wody organizmie.
Właściwości hipotensyjne. Stosowanie nawłoci przywraca prawidłowe funkcjonowanie naczyń krwionośnych. Poprawia szczelność wykazywaną przez naczynia krwionośne, wpływa także na obniżenie przepuszczalności naczyń włosowatych.
Nawłoć — zastosowanie
Nawłoć pospolita to ziele posiadające wszechstronne zastosowanie lecznicze. Surowiec z nawłoci można stosować wewnętrznie w postaci naparów i nalewek, oraz zewnętrznie do wcierania na skórę, oraz jako dodatek do kąpieli.
Najpopularniejsze zastosowanie nawłoci pospolitej:
Nawłoć pospolita na gardło.
Przeciwzapalne działanie nawłoci pomaga załagodzić nieprzyjemne objawy stanów zapalnych w gardle. Wystarczy wykonywać regularnie płukanki z nawłoci pospolitej, aby pozbyć się bólu i zaczerwienienia w gardle.
Nawłoć pospolita na drogi moczowe.
Nawłoć pospolita działa moczopędnie, odkażająco i przeciwzapalnie Dlatego też stosowanie nawłoci sprawdza się przy stanach zapalnych dróg moczowych, przy skazie moczanowej, a także przy leczeniu kamicy nerkowej. Można przyjmować ją wewnętrznie w razie wystąpienia problemu lub zapobiegawczo dla poprawy pracy nerek.
Nawłoć pospolita na detoks.
Substancje występujące w nawłoci pospolitej mogą wiązać w organizmie szkodliwe substancje i ułatwiają ich rozpuszczanie w wodzie oraz wydalanie wraz z moczem, oraz potem. Ziele nawłoci poprawia też przemianę materii, zwiększając produkcję żółci oraz soków trawiennych. W ten sposób organizm łatwiej i szybciej pobiera ważne dla siebie składniki odżywcze z pokarmów, usuwając jednocześnie zbędne produkty uboczne.
Nawłoć pospolita na problemy skórne.
Nawłoć pospolita ma właściwości odkażające, antybakteryjne i ściągające. Okazują się one niezwykle pomocne przy wszelkiego rodzaju podrażnieniach, stanach zapalnych oraz ranach na skórze. Stosowanie ziela zewnętrznie pomaga pozbyć się owrzodzeń i poprawia jędrność skóry. Kąpiele z roztworem z nawłoci pospolitej przyspieszają także wchłanianie się siniaków. Wynika to ze zdolności nawłoci do uszczelniania małych naczyń krwionośnych.
Jak działa nawłoć i na co pomaga?
Nawłoć pospolita ceniona jest przede wszystkim ze względu na swoje działanie przeciwzapalne, moczopędne oraz przeciwbakteryjne. Warto pamietać, że ziele nawłoci ma zdecydowanie więcej do zaoferowania. Substancje, które ma w swoim składzie nawłoć działają także rozkurczowo i przeciwwysiękowo. W medycynie ludowej korzystano z nawłoci w celu odkażania i opatrywania ran żołnierzy, którzy z pola bitwy wracali z licznymi uszkodzeniami skóry. Dzisiaj również korzysta się ze ściągającego i regeneracyjnego działania nawłoci i — mimo różnych okoliczności — efekty stosowania są nadal tak samo skuteczne.
Przyjmowanie nawłoci pomaga na różnego typu dolegliwości i schorzenia, takie jak:
– zapalenie pęcherza moczowego
– kamica nerkowa
– rany, owrzodzenia i uszkodzenia skóry
– spowolniony metabolizm
– stany zapalne jamy ustnej
– skaza moczanowa
– problemy reumatyczne
– stany zapalne narządów płciowych
– łojotokowe zapalenie skóry
Nawłoć — substancje czynne
Nawłoć pospolita to przede wszystkim przeciwutleniacze. Roztwory i napary na bazie nawłoci pospolitej dostarczają do organizmu nawet więcej antyoksydantów, niż mógłby zaproponować wywar ze znanej i cenionej zielonej herbaty.
Swoje lecznicze właściwości nawłoć pospolita zawdzięcza także innym związkom:
– saponiny triterpenowe
– antocyjany
– flawonoidy
– olejek eteryczny
– kwas fenolowy oraz kwas chlorogenowy
– glukozydy fenolowe
– garbniki katechinowe
Jak stosować nawłoć — dawkowanie
Ziele nawłoci występuje w różnych postaciach. Do najbardziej popularnych można zaliczyć wszelkiego rodzaju napary i wywary (np. w postaci herbatki), syropy, wyciągi oraz nalewki. W zależności od wybranego sposobu przyjmowania nawłoci dawkowanie może się nieco różnić.
W przypadku naparu z nawłoci pospolitej wykonanej z 1 lub 2 łyżeczek ziela i gorącej wody można stosować dwie szklanki naparu, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.
Nalewkę z nawłoci i alkoholu etylowego 60% spożywa się w ilościach nie większych niż 2-4 łyżeczki w ciągu dnia. W przypadku wyciągu na bazie wina zaleca się dzienne spożycie nie większe niż 50 ml.
Gotowe produkty zawierające nawłoć pospolitą, dostępne w sklepach i aptekach, zacheca się zawsze do wykorzystania informacji zawartych w ulotce konkretnego produktu.
Nawłoć — przeciwwskazania
Nawłoci nie zaleca się kobietom w ciąży oraz dzieciom poniżej 12 roku życia. Osoby szczególnie podatne na uczulenia również powinny unikać stosowania tego ziela. Tym bardziej, jeśli mają już negatywne doświadczenia z roślinami należącymi do rodziny astrowatych.
Przy stosowaniu nawłoci należy uważać na łączeniu jej z innymi substancjami lub lekami o charakterze diuretycznym i preparatami na zbyt wysokie ciśnienie krwi, niewydolność nerek lub zaburzenia krążenia. W takiej sytuacji najlepiej skonsultować ewentualną kurację nawłocią pospolitą z lekarzem, który na podstawie stosowanych leków oraz dostępnej historii choroby będzie w stanie w stanie określić możliwe ryzyko.
Nawłoć — skutki uboczne
Decydując się na kurację nawłocią pospolitą, należy pamiętać o przyjmowaniu szczególnie dużych ilości płynów. Ziele nawłoci działa napotnie oraz diuretycznie, dlatego nieuzupełnianie płynów może spowodować odwodnienie i gorsze samopoczucie.
Efektem ubocznym stosowania nawłoci może być pojawienie się delikatnej wysypki na ciele. Zdarza się to jednak najczęściej w przypadku alergików uczulonych na tę roślinę.
Nawłoć pospolita jest uznawana za bezpieczną roślinę, którą organizm dobrze toleruje. Efekty uboczne pojawiają się wyjątkowo rzadko i zwykle ustępują po odstawieniu przyjmowania ziela.
Nawłoć pospolita, kanadyjska, późna i olbrzymia — jakie są różnice?
Nawłoć jest nazwą określającą grupę wielu odmian tej samej rośliny. Oto najbardziej popularne gatunki i ich charakterystyka:
Nawłoć pospolita (Solidago virgaurea) – rośnie powszechnie w ogrodach, na łąkach oraz przy drogach. Łodyga osiąga wysokość ok. 1 metra. Liście ma eliptyczne, koszyczki kwiatowe układające się w charakterystyczne wiechy są dość duże. Kwitnie od sierpnia do października i oferuje wiele właściwości leczniczych.
Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis) – może osiagnąć nawet 2 metry wysokości, ma bardziej podłużne, skrętoległe liście oraz nieco mniejsze koszyczki kwiatowe. Medycyna naturalna sięga również po właściwości nawłoci kanadyjskiej, ale ta odmiana rośliny nie posiada aż tak szerijuegi działania co nawłoć pospolita.
Nawłoć późna, olbrzymia(Solidago gigantea) – zawiera w sobie nieco inne składniki niż nawłoć pospolita. Może dorastać nawet do 3 metrów wysokości, a jej kwitnienie przypada dosyć późno, bo na sierpień-wrzesień. Inaczej wygląda także jej łodyga: ma kolor od jasnozielonego do ciemnofioletowego i w górnej części pokryta jest włoskami. Ma największe kwiaty ze wszystkich porównywanych odmian.
Nawłoć ogrodowa – uprawia się ją w przydomowych ogrodach. Dorasta do 2 metrów, kwitnie od lipca do października i zawiera w sobie cechy kilku katunków nawłoci. Swoimi właściwościami przypomina najbardziej nawłoć kanadyjską. Także wykorzystywana do celów leczniczych.
Kiedy zbierać ziele i kwiat nawłoci?
Ziele nawłoci najlepiej zebrać w okresie początkowego kwitnienia rośliny, czyli w okolicach kwietnia. Drugim okresem zbiorów jest czas, kiedy zaczynają zawiązywać się owoce.
Na zbiory nawłoci najlepiej wybrać miejsca oddalone od często uczęszczanych dróg, otoczone naturalnie innymi roślinami. Obcinamy górną część rośliny – koszyczzki kwiatowe z liścmi i kawałkiem łodygi. Suszenie należy wykonać w temperaturze ok. 40 stopni.
Proste przepisy na wino i herbatę z nawłoci
Herbata z nawłoci pospolitej to wywar, który jest niezwykle łatwy i szybki w przygotowaniu. Wystarczy 1 lub 2 małe łyżeczki zasuszonego ziela nawłoci zalać ok. szklanką gorącej wody. Po 20 minutach pod przykryciem napój należy odcedzić i wypić.
Wino nawłociowe wykonuje się stosując połowę wyższego naczynia z zielem (np. słoika) i zalewając je białym winem. Po ok. 3 tygodniach napój trzeba odcedzić. Dzienne spożycie to ok 50 ml w dwóch lub trzech dawkach dziennie.
Syrop z nawłoci — jego działanie i jak go przygotować
Do przyrządzenia syropu z nawłoci można zastosować samodzielnie zebrane i wysuszone ziele lub surowiec pozyskany z apteki. Do zagotowanej wody dodaje się nawłoć, następnie po ostygnięciu oraz odcedzeniu wywaru dodaje się cukier, sok z cytryny lub miód. Otrzymany w ten sposób roztwór wymaga ponownego zagotowania.
Syrop z nawłoci ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i odkażająco. Można stosować go na przeiębienia, infekcje błon śluzowych oraz wykwitów lub świądu na skórze.
Dlaczego warto stosować nawłoć?
Nawłoć pospolita jest rośliną łatwo dostępną i bezpieczną, a do tego wykazuje szereg korzystnych właściwości leczniczych. Napar, syrop lub nalewkę na bazie nawłoci można przyrządzić samodzielnie, a regularne stosowanie przynosi kompleksowe korzyści: od szybszego gojenia się ran, po usprawnienie pracy układu moczowego oraz nerek.
Zielares
Zielares to portal o zdrowiu, urodzie, suplementach diety i aktywności fizycznej. Nasz Zespół Redakcyjny publikuje merytoryczne artykuły zgodne z wynikami nowych badań naukowych. W trosce o zdrowie naszych Czytelników stawiamy na rzetelne, pogłębione podejście do zdrowia i suplementacji. Piszemy w jasny i klarowny sposób, by dotrzeć do jak największej liczby osób zainteresowanych zdrowym trybem życia.
Czytaj także
Ziołolecznictwo (fitoterapia) ma tak bogatą i długą historię, jak bogatą i długą historię ma ludzkość. Leczenie ziołami może być bardzo skuteczne, jednak wymaga sporej dozy wiedzy.
Przywrotnik to ziele znane już w VXIII w. Doceniano je za właściwości wspierające m.in. łagodzenie objawów menopauzy, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Sprawdź.
Polecane dla Ciebie
5 HTP znajduje się w składzie wielu suplementów diety przeznaczonych m.in. w walce z zaburzeniami nastroju, problemami ze snem. Dowiedz się więcej o jej właściwościach.
Triphala to preparat wykorzystywany w medycynie ajurwedyjskiej od wieków. Sprawdź, jakie ma właściwości i jak może wspomóc funkcjonowanie organizmu.
Poznaj 32 źródła naturalnego wystepowania witaminy B6. Dowiedz się jakie jest jej dzienne zapotrzebowanie oraz jakie są przyczyny i skutki jej niedoboru oraz nadmiaru
Kolagen jest bardzo ważnym i znaczącym białkiem w ludzkim organizmie, choć z czasem jego produkcja znacząco spada; zobacz, czy jesteś w grupie, która może czy nie może go suplementować.
Witamina C spełnia wiele ważnych funkcji w naszym organizmie. W suplementach diety często spotkać można witaminę C w bardzo wysokich dawkach. Czy jej przedawkowanie jest groźne?