Poznaj tajniki erytrytolu i ksylitolu! Ten artykuł ujawnia kluczowe różnice, zalety i porady, które pomogą Ci wybrać najlepszy słodzik dla Twojego zdrowia i smaku.
Kumin (Kmin rzymski) – Właściwości, działanie, przeciwwskazania i skutki uboczne
- Opublikowano: 26.10.2022
Kmin rzymski to przyprawa kojarzona przede wszystkim z potrawami pochodzącymi z Azji i basenu Morza Śródziemnego. To surowiec roślinny, który ma bardzo ciekawy smak i aromat, idealnie dopełniający wiele dań. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że kmin rzymski zawiera cenne składniki mineralne, które warto włączyć do swojej stałej diety. Jakie właściwości ma ta przyprawa, do czego można ją wykorzystać i co warto wiedzieć o tej ciekawej roślinie?
Kumin, inaczej kmin rzymski, to przyprawa ceniona w kuchni śródziemnomorskiej oraz Bliskiego Wschodu. Nazwa tej rośliny często jest mylona z kminkiem zwyczajnym. Obie przyprawy nie mają jednak wiele wspólnego, dlatego nie należy ich ze sobą kojarzyć. Kmin rzymski pochodzi z Egiptu, gdzie był wykorzystywany już setki lat temu. Mieszkańcy tych terenów odkryli jego ciekawy smak oraz cenne właściwości odżywcze, ważne w zbilansowanej i zdrowej diecie.
Kumin należy do rodziny selerowatych. W Polsce najczęściej używa się nazwy kmin rzymski, ale roślinę tę określa się także jako kmin egipski czy kmin pluskwi.
Nasiona kminu rzymskiego zostały znalezione w egipskich piramidach, co potwierdza, że były one wykorzystywane już w starożytności. Korzystali z nich nie tylko Egipcjanie, lecz także Rzymianie podbijający okoliczne tereny. Używali kminu rzymskiego w celach leczniczych i kosmetycznych.
Kumin rośnie na charakterystycznych, wysokich łodygach, które są dość cienkie i wątłe. Często uginają się pod ciężarem dojrzałych nasion. Ich maksymalna wysokość to 30-40 m. To roślina dwuletnia, która kwitnie na czerwono, biało czy różowo. Jej liście przypominają niewielkie igiełki, choć nie są one ostre. Najcenniejszym fragmentem rośliny są nasiona kuminu, wykorzystywane w kuchni, ziołolecznictwie i tradycyjnej kosmetyce.
Kumin a kminek – różnice
Wiele osób myli kumin z kminkiem. Rośliny te są spokrewnione, ale różnią się one zarówno wyglądem, jak i kształtem nasion, a co najważniejsze – smakiem. Kminek zwyczajny bardziej przypomina koper włoski. Naturalnie rośnie w Europie i Azji. Pojawia się więc także w Polsce.
Kmin rzymski ma nieco bardziej skomplikowane wymagania środowiskowe, dlatego nie rośnie on w przypadkowych miejscach. Uprawia się go w specjalnych gospodarstwach, w których produkuje się przyprawy i surowce kosmetyczne. Kmin rzymski źle znosi mrozy, dlatego nie pojawia się naturalnie w Polsce. Pochodzi z Indii i rejonów Morza Śródziemnego.
Kumin – właściwości
Kumin, błędnie określany jako kminek rzymski, wykazuje szereg cennych właściwości zdrowotnych. Mowa tu przede wszystkim o wsparciu walki z dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Pomaga radzić sobie ze wzdęciami oraz kolkami. Nasion kuminu używa w celu łagodzenia niestrawności. Poprawiają one wydzielanie enzymów trawiennych. Pomagają też przy biegunkach i wrzodach w obrębie układu pokarmowego.
Kumin wykazuje też właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Często sięgają po niego osoby o problemach z układem moczowym, a także obniżonej odporności. Kumin pomaga też w stanach zapalnych dróg oddechowych. Spożywanie kminu rzymskiego zapobiega lepkości czerwonych krwinek i chroni wątrobę.
Po kumin często sięgają osoby, które borykają się z cukrzycą. Pozwala on bowiem na zapobieganie hipoglikemii. Wspiera też organizm chorych na astmę i inne problemy ze strony układu oddechowego. Duża zawartość witaminy C sprawia, że kumin wykazuje też właściwości antyoksydacyjne. Roślina ta jest też bogatym źródłem żelaza, zapobiegając anemii. Wszystkie te właściwości lecznicze sprawiają, że kumin od lat jest wykorzystywany w tradycyjnym ziołolecznictwie.
Kumin – zastosowanie w kuchni
Kmmin rzymski jest powszechnie wykorzystywany w kuchni. Kumin stanowi jeden z podstawowych składników przyprawy zwanej garam masala. Nadaje jej charakterystyczny, orientalny smak. Powszechnie z kminu rzymskiego korzysta się podczas przygotowywania wszelkiego rodzaju pieczeni, gulaszów, chili con carne czy zup. Jest obowiązkowym elementem potraw z kuchni indyjskiej i śródziemnomorskiej. Pasuje idealnie do warzyw korzeniowych, jak buraki, ziemniaki czy marchewki. Komponuje się świetnie także z roślinami strączkowymi. W formie mieszanek przypraw dodaje się go też do popularnego wśród wegetarian falafelu.
Jak działa kumin i na co pomaga?
Spożywanie kuminu niesie za sobą wiele korzyści zdrowotnych. Substancje w nim zawarte wspierają bowiem różne organy w ludzkim ciele.
Kmin rzymski na trawienie
Jednym z popularniejszych zastosowań kminu rzymskiego jest spożywanie go w celu walki z problemami ze strony układu pokarmowego. Powoduje on bowiem zwiększone wydzielanie soków trawiennych, a także pomaga radzić sobie z biegunką i wzdęciami.
Kmin rzymski a anemia
Kmin rzymski jest pełen żelaza, dzięki czemu chętnie sięgają po niego osoby borykające się z niedoborem tego pierwiastka. Regularne spożywanie kuminu pozwala na uniknięcie ryzyka wystąpienia anemii.
Kmin rzymski a cukrzyca
Owoce kuminu stymulują trzustkę do wydzielania insuliny. Pozwala to utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi, co ma ogromne znaczenie w przypadku chorych na cukrzycę lub insulinooporność.
Kmin rzymski a cholesterol
Stosowanie kuminu jest popularne w przypadku osób, które borykają się z wysokim cholesterolem. Pozwala on bowiem na obniżenie frakcji LDL i trójglicerydów we krwi.
Kmin rzymski a padaczka
Olejki eteryczne zawarte w kminie rzymskim są stosowane do hamowania napadów padaczki oraz zmniejszania ich częstotliwości.
Kmin rzymski a odchudzanie
Aromatyczna przyprawa, jaką jest kmin rzymski, może być wykorzystywana w celu walki z nadwagą. Poprawia metabolizm, co przekłada się do szybszego gubienia zbędnych kilogramów.
Kmin rzymski a układ oddechowy
Kmin rzymski wykorzystuje się m.in. w przeziębieniu i chorobach układu oddechowego. Związki zawarte w tej roślinie rozrzedzają wydzielinę i działają wykrztuśnie.
Kmin rzymski a układ nerwowy
Kmin rzymski wspiera pracę całego układu nerwowego. Pomaga też zadbać o odpowiednią koordynację ruchową i pamięć, dlatego bywa stosowany w leczeniu chorych na Parkinsona.
Jak stosować kumin – dawkowanie
Dzienna dawka kuminu wynosi 300-600 mg. To ilość, która odpowiada dawce 5- 10 owoców. Kmin rzymski najczęściej jest wykorzystywany jako przyprawa, dlatego stosuje się go w niewielkich ilościach. Przekroczenie dopuszczalne dawki może powodować różnego rodzaju problemy, zwłaszcza w przypadku osób z nadwrażliwością na tę przyprawę. Działania niepożądane pojawiają się jednak tylko w przypadku stosowania zbyt dużych ilości tej przyprawy przez dłuższy czas. Jednorazowe przekroczenie dopuszczalnej dawki nie stanowi niebezpieczeństwa dla ludzkiego organizmu.
Kumin – przeciwwskazania
Przed rozpoczęciem stosowania kminu rzymskiego warto sprawdzić ewentualne przeciwwskazania. Kumin może uczulać, dlatego warto obserwować swój organizm w trakcie jego zwiększonego stosowania. W innym przypadku może dojść do wystąpienia odczynów alergicznych oraz problemów z układem oddechowym.
Kumin nie powinien być stosowany przez osoby, które przyjmują leki przeciwgrzybicze, antybiotyki, preparaty obniżające cholesterol, leki przeciwbólowe czy suplementy uzupełniające żelazo. W innym przypadku zwiększone dawki kuminu mogą powodować zmianę działania konkretnych środków farmakologicznych, stanowiąc zagrożenie dla zdrowia. Jego stosowanie warto więc skonsultować z lekarzem, który przyjrzy się składowi przyjmowanych przez Ciebie leków i określi potencjalne ryzyko.
Kumin a ciąża i karmienie piersią
Kumin zawiera substancje cenne zwłaszcza w trakcie ciąży i okresu karmienia piersią. Można stosować go również podczas laktacji. Kumin jest pełen żelaza, które okazuje się szczególnie ważne w ciąży. Zawiera on też tymol, który stymuluje pracę gruczołów mlekowych. Regularne przyjmowanie kuminu pozwala więc na zwiększenie laktacji.
Oczywiście, jak z każdym innym produktem, stosowania kuminu powinny zaprzestać kobiety borykające się z uczuleniami na tę przyprawę. Czasami alergie pojawiają się jedynie przy zwiększonych dawkach alergenu, dlatego tak ważne jest obserwowanie swojego organizmu w okresie, gdy zdecydujesz się na przyjmowanie kuminu codziennie.
Kumin – skutki uboczne i działania niepożądane
Stosowanie kuminu rzymskiego zgodnie z dopuszczonym dawkowaniem nie powoduje żadnych działań niepożądanych. Problemy pojawiają się w sytuacji, gdy regularnie przekraczasz maksymalną dopuszczalną ilość. Wówczas może dojść do hipoglikemii, szczególnie niebezpiecznej dla osób chorych na cukrzycę. Nadmiar kuminu rzymskiego może też spowodować zaburzenia krzepnięcia krwi oraz zgagę, a nawet uszkodzenia wątroby. Inne działania niepożądane to zaburzenia płodności, a nawet poronienia. Do takich zdarzeń dochodzi jednak wyłącznie w przypadku znacznego przekroczenia dopuszczalnej dawki.
Problemy pojawiają się też w sytuacji, gdy kumin jest przyjmowany w połączeniu z wymienionymi wyżej lekami. Może on bowiem powodować zmianę ich działania, co w niektórych przypadkach bywa niebezpieczne. Mowa tu jednak o większych ilościach kuminu. Dania z aromatyczną przyprawą w niewielkich dawkach nie powinny powodować zagrożenia.
Dlaczego warto stosować kumin?
Kumin pomaga w wielu chorobach, jak anemia, problemy trawienne czy cukrzyca. Kmin rzymski wspiera działanie różnych organów w ludzkim ciele. Jest sposobem na schorzenia układu oddechowego, a także wysoki cholesterol. Kumin wspiera układ trawienny i pomaga poradzić sobie z zespołem jelita drażliwego. Ma szerokie zastosowanie, zwłaszcza w kuchni. Pozwala na podkreślenie smaku wielu orientalnych i śródziemnomorskich dań. Z tego powodu nie trzeba go stosować osobno. Wystarczy dodać odrobinę kuminu do przygotowywanych potraw, podobnie jak ma to miejsce w przypadku kminku zwyczajnego. Występuje on zarówno jako samodzielna przyprawa, jak i gotowe mieszanki ułatwiające gotowanie. Wszystko to sprawia, że warto włączyć tę roślinę do swojej diety, nawet w niewielkich ilościach. Wcześniej należy jednak zapoznać się z ewentualnymi przeciwwskazaniami.
KATEGORIE
ZDROWA DIETA
ZDROWA DIETA
PRZEPISY
PRZEPISY
OLEJE
OLEJE
MIODY
MIODY
SUPERFOODS
SUPERFOODS
ZDROWA ŻYWNOŚĆ
ZDROWA ŻYWNOŚĆ
Zielares
Zielares to portal o zdrowiu, urodzie, suplementach diety i aktywności fizycznej. Nasz Zespół Redakcyjny publikuje merytoryczne artykuły zgodne z wynikami nowych badań naukowych. W trosce o zdrowie naszych Czytelników stawiamy na rzetelne, pogłębione podejście do zdrowia i suplementacji. Piszemy w jasny i klarowny sposób, by dotrzeć do jak największej liczby osób zainteresowanych zdrowym trybem życia.
Czytaj także
Czy stosowanie kardamonu jest bezpieczne? Sprawdź jak prawidłowo stosować kardamon, aby uniknąć niepożądanych efektów ubocznych!
Żeby herbata matcha pozytywnie wpływała na nasze zdrowie i poprawiała samopoczucie, powinniśmy stosować ją z umiarem, inaczej mogą pojawić się pewne skutki uboczne.
Polecane dla Ciebie
Olej laurowy to naturalny sposób na gładką i dobrze nawilżoną skórę, piękne włosy i mocne paznokcie, ale nie tylko; zobacz, co jeszcze możesz dzięki niemu zyskać!
Kombucha to orzeźwiający napój, doceniany za walory wspierające prawidłową pracę organizmu. Jego spożywanie wspomaga układ odpornościowy, pokarmowy. Sprawdź szczegóły.
Cykoria to warzywo zawierające bardzo dużo składników odżywczych, witamin i minerałów. Stanowi cenny składnik diety, doskonale smakuje i pozytywnie wpływa na zdrowie.
Syrop z kwiatów czarnego bzu to smaczne wsparcie Twojej odporności; pomoże w infekcjach i skróci czas ich trwania, zobacz, co warto o nim wiedzieć
Ananas to smaczny owoc, który ma wiele cennych właściwości. Substancje w nim zawarte wspierają m.in. płodność, libido, układ trawienny. Dowiedz się o nim więcej.