Kto nie powinien jeść płatków owsianych? - Kiedy ich unikać i czy płatki owsiane mogą zaszkodzić
Kumin (Kmin rzymski) – Właściwości, działanie, przeciwwskazania i skutki uboczne
- Opublikowano: 26.10.2022
Kmin rzymski to przyprawa kojarzona przede wszystkim z potrawami pochodzącymi z Azji i basenu Morza Śródziemnego. To surowiec roślinny, który ma bardzo ciekawy smak i aromat, idealnie dopełniający wiele dań. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że kmin rzymski zawiera cenne składniki mineralne, które warto włączyć do swojej stałej diety. Jakie właściwości ma ta przyprawa, do czego można ją wykorzystać i co warto wiedzieć o tej ciekawej roślinie?
Kumin, inaczej kmin rzymski, to przyprawa ceniona w kuchni śródziemnomorskiej oraz Bliskiego Wschodu. Nazwa tej rośliny często jest mylona z kminkiem zwyczajnym. Obie przyprawy nie mają jednak wiele wspólnego, dlatego nie należy ich ze sobą kojarzyć. Kmin rzymski pochodzi z Egiptu, gdzie był wykorzystywany już setki lat temu. Mieszkańcy tych terenów odkryli jego ciekawy smak oraz cenne właściwości odżywcze, ważne w zbilansowanej i zdrowej diecie.
Kumin należy do rodziny selerowatych. W Polsce najczęściej używa się nazwy kmin rzymski, ale roślinę tę określa się także jako kmin egipski czy kmin pluskwi.
Nasiona kminu rzymskiego zostały znalezione w egipskich piramidach, co potwierdza, że były one wykorzystywane już w starożytności. Korzystali z nich nie tylko Egipcjanie, lecz także Rzymianie podbijający okoliczne tereny. Używali kminu rzymskiego w celach leczniczych i kosmetycznych.
Kumin rośnie na charakterystycznych, wysokich łodygach, które są dość cienkie i wątłe. Często uginają się pod ciężarem dojrzałych nasion. Ich maksymalna wysokość to 30-40 m. To roślina dwuletnia, która kwitnie na czerwono, biało czy różowo. Jej liście przypominają niewielkie igiełki, choć nie są one ostre. Najcenniejszym fragmentem rośliny są nasiona kuminu, wykorzystywane w kuchni, ziołolecznictwie i tradycyjnej kosmetyce.
Kumin a kminek – różnice
Wiele osób myli kumin z kminkiem. Rośliny te są spokrewnione, ale różnią się one zarówno wyglądem, jak i kształtem nasion, a co najważniejsze – smakiem. Kminek zwyczajny bardziej przypomina koper włoski. Naturalnie rośnie w Europie i Azji. Pojawia się więc także w Polsce.
Kmin rzymski ma nieco bardziej skomplikowane wymagania środowiskowe, dlatego nie rośnie on w przypadkowych miejscach. Uprawia się go w specjalnych gospodarstwach, w których produkuje się przyprawy i surowce kosmetyczne. Kmin rzymski źle znosi mrozy, dlatego nie pojawia się naturalnie w Polsce. Pochodzi z Indii i rejonów Morza Śródziemnego.
Kumin – właściwości
Kumin, błędnie określany jako kminek rzymski, wykazuje szereg cennych właściwości zdrowotnych. Mowa tu przede wszystkim o wsparciu walki z dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Pomaga radzić sobie ze wzdęciami oraz kolkami. Nasion kuminu używa w celu łagodzenia niestrawności. Poprawiają one wydzielanie enzymów trawiennych. Pomagają też przy biegunkach i wrzodach w obrębie układu pokarmowego.
Kumin wykazuje też właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Często sięgają po niego osoby o problemach z układem moczowym, a także obniżonej odporności. Kumin pomaga też w stanach zapalnych dróg oddechowych. Spożywanie kminu rzymskiego zapobiega lepkości czerwonych krwinek i chroni wątrobę.
Po kumin często sięgają osoby, które borykają się z cukrzycą. Pozwala on bowiem na zapobieganie hipoglikemii. Wspiera też organizm chorych na astmę i inne problemy ze strony układu oddechowego. Duża zawartość witaminy C sprawia, że kumin wykazuje też właściwości antyoksydacyjne. Roślina ta jest też bogatym źródłem żelaza, zapobiegając anemii. Wszystkie te właściwości lecznicze sprawiają, że kumin od lat jest wykorzystywany w tradycyjnym ziołolecznictwie.
Kumin – zastosowanie w kuchni
Kmmin rzymski jest powszechnie wykorzystywany w kuchni. Kumin stanowi jeden z podstawowych składników przyprawy zwanej garam masala. Nadaje jej charakterystyczny, orientalny smak. Powszechnie z kminu rzymskiego korzysta się podczas przygotowywania wszelkiego rodzaju pieczeni, gulaszów, chili con carne czy zup. Jest obowiązkowym elementem potraw z kuchni indyjskiej i śródziemnomorskiej. Pasuje idealnie do warzyw korzeniowych, jak buraki, ziemniaki czy marchewki. Komponuje się świetnie także z roślinami strączkowymi. W formie mieszanek przypraw dodaje się go też do popularnego wśród wegetarian falafelu.
Jak działa kumin i na co pomaga?
Spożywanie kuminu niesie za sobą wiele korzyści zdrowotnych. Substancje w nim zawarte wspierają bowiem różne organy w ludzkim ciele.
Kmin rzymski na trawienie
Jednym z popularniejszych zastosowań kminu rzymskiego jest spożywanie go w celu walki z problemami ze strony układu pokarmowego. Powoduje on bowiem zwiększone wydzielanie soków trawiennych, a także pomaga radzić sobie z biegunką i wzdęciami.
Kmin rzymski a anemia
Kmin rzymski jest pełen żelaza, dzięki czemu chętnie sięgają po niego osoby borykające się z niedoborem tego pierwiastka. Regularne spożywanie kuminu pozwala na uniknięcie ryzyka wystąpienia anemii.
Kmin rzymski a cukrzyca
Owoce kuminu stymulują trzustkę do wydzielania insuliny. Pozwala to utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi, co ma ogromne znaczenie w przypadku chorych na cukrzycę lub insulinooporność.
Kmin rzymski a cholesterol
Stosowanie kuminu jest popularne w przypadku osób, które borykają się z wysokim cholesterolem. Pozwala on bowiem na obniżenie frakcji LDL i trójglicerydów we krwi.
Kmin rzymski a padaczka
Olejki eteryczne zawarte w kminie rzymskim są stosowane do hamowania napadów padaczki oraz zmniejszania ich częstotliwości.
Kmin rzymski a odchudzanie
Aromatyczna przyprawa, jaką jest kmin rzymski, może być wykorzystywana w celu walki z nadwagą. Poprawia metabolizm, co przekłada się do szybszego gubienia zbędnych kilogramów.
Kmin rzymski a układ oddechowy
Kmin rzymski wykorzystuje się m.in. w przeziębieniu i chorobach układu oddechowego. Związki zawarte w tej roślinie rozrzedzają wydzielinę i działają wykrztuśnie.
Kmin rzymski a układ nerwowy
Kmin rzymski wspiera pracę całego układu nerwowego. Pomaga też zadbać o odpowiednią koordynację ruchową i pamięć, dlatego bywa stosowany w leczeniu chorych na Parkinsona.
Jak stosować kumin – dawkowanie
Dzienna dawka kuminu wynosi 300-600 mg. To ilość, która odpowiada dawce 5- 10 owoców. Kmin rzymski najczęściej jest wykorzystywany jako przyprawa, dlatego stosuje się go w niewielkich ilościach. Przekroczenie dopuszczalne dawki może powodować różnego rodzaju problemy, zwłaszcza w przypadku osób z nadwrażliwością na tę przyprawę. Działania niepożądane pojawiają się jednak tylko w przypadku stosowania zbyt dużych ilości tej przyprawy przez dłuższy czas. Jednorazowe przekroczenie dopuszczalnej dawki nie stanowi niebezpieczeństwa dla ludzkiego organizmu.
Kumin – przeciwwskazania
Przed rozpoczęciem stosowania kminu rzymskiego warto sprawdzić ewentualne przeciwwskazania. Kumin może uczulać, dlatego warto obserwować swój organizm w trakcie jego zwiększonego stosowania. W innym przypadku może dojść do wystąpienia odczynów alergicznych oraz problemów z układem oddechowym.
Kumin nie powinien być stosowany przez osoby, które przyjmują leki przeciwgrzybicze, antybiotyki, preparaty obniżające cholesterol, leki przeciwbólowe czy suplementy uzupełniające żelazo. W innym przypadku zwiększone dawki kuminu mogą powodować zmianę działania konkretnych środków farmakologicznych, stanowiąc zagrożenie dla zdrowia. Jego stosowanie warto więc skonsultować z lekarzem, który przyjrzy się składowi przyjmowanych przez Ciebie leków i określi potencjalne ryzyko.
Kumin a ciąża i karmienie piersią
Kumin zawiera substancje cenne zwłaszcza w trakcie ciąży i okresu karmienia piersią. Można stosować go również podczas laktacji. Kumin jest pełen żelaza, które okazuje się szczególnie ważne w ciąży. Zawiera on też tymol, który stymuluje pracę gruczołów mlekowych. Regularne przyjmowanie kuminu pozwala więc na zwiększenie laktacji.
Oczywiście, jak z każdym innym produktem, stosowania kuminu powinny zaprzestać kobiety borykające się z uczuleniami na tę przyprawę. Czasami alergie pojawiają się jedynie przy zwiększonych dawkach alergenu, dlatego tak ważne jest obserwowanie swojego organizmu w okresie, gdy zdecydujesz się na przyjmowanie kuminu codziennie.
Kumin – skutki uboczne i działania niepożądane
Stosowanie kuminu rzymskiego zgodnie z dopuszczonym dawkowaniem nie powoduje żadnych działań niepożądanych. Problemy pojawiają się w sytuacji, gdy regularnie przekraczasz maksymalną dopuszczalną ilość. Wówczas może dojść do hipoglikemii, szczególnie niebezpiecznej dla osób chorych na cukrzycę. Nadmiar kuminu rzymskiego może też spowodować zaburzenia krzepnięcia krwi oraz zgagę, a nawet uszkodzenia wątroby. Inne działania niepożądane to zaburzenia płodności, a nawet poronienia. Do takich zdarzeń dochodzi jednak wyłącznie w przypadku znacznego przekroczenia dopuszczalnej dawki.
Problemy pojawiają się też w sytuacji, gdy kumin jest przyjmowany w połączeniu z wymienionymi wyżej lekami. Może on bowiem powodować zmianę ich działania, co w niektórych przypadkach bywa niebezpieczne. Mowa tu jednak o większych ilościach kuminu. Dania z aromatyczną przyprawą w niewielkich dawkach nie powinny powodować zagrożenia.
Dlaczego warto stosować kumin?
Kumin pomaga w wielu chorobach, jak anemia, problemy trawienne czy cukrzyca. Kmin rzymski wspiera działanie różnych organów w ludzkim ciele. Jest sposobem na schorzenia układu oddechowego, a także wysoki cholesterol. Kumin wspiera układ trawienny i pomaga poradzić sobie z zespołem jelita drażliwego. Ma szerokie zastosowanie, zwłaszcza w kuchni. Pozwala na podkreślenie smaku wielu orientalnych i śródziemnomorskich dań. Z tego powodu nie trzeba go stosować osobno. Wystarczy dodać odrobinę kuminu do przygotowywanych potraw, podobnie jak ma to miejsce w przypadku kminku zwyczajnego. Występuje on zarówno jako samodzielna przyprawa, jak i gotowe mieszanki ułatwiające gotowanie. Wszystko to sprawia, że warto włączyć tę roślinę do swojej diety, nawet w niewielkich ilościach. Wcześniej należy jednak zapoznać się z ewentualnymi przeciwwskazaniami.
KATEGORIE
ZDROWA DIETA
ZDROWA DIETA
PRZEPISY
PRZEPISY
OLEJE
OLEJE
MIODY
MIODY
SUPERFOODS
SUPERFOODS
ZDROWA ŻYWNOŚĆ
ZDROWA ŻYWNOŚĆ
Zielares
Zielares to portal o zdrowiu, urodzie, suplementach diety i aktywności fizycznej. Nasz Zespół Redakcyjny publikuje merytoryczne artykuły zgodne z wynikami nowych badań naukowych. W trosce o zdrowie naszych Czytelników stawiamy na rzetelne, pogłębione podejście do zdrowia i suplementacji. Piszemy w jasny i klarowny sposób, by dotrzeć do jak największej liczby osób zainteresowanych zdrowym trybem życia.
Czytaj także
Poznaj siemię lniane – Twój klucz do zdrowia! Odkryj jak je przyrządzić, parzyć i pić. Dowiedz się ile czasu je parzyć i jak je przechowywać. Wykorzystaj potencjał siemienia lnianego.
Dowiedz się, jak wyregulować poziom cukru we krwi w przypadku hiperglikemii lub hipoglikemii i poznaj informacje, które pomogą Ci zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę.
Polecane dla Ciebie
Dowiedz się, kiedy rabarbar staje się trujący i jak uniknąć ryzyka. Poznaj bezpieczne sposoby korzystania z tej rośliny. Odkryj, jak cieszyć się rabarbarem bez obaw.
Olej z rokitnika, naturalny, nadający się do zastosowania zewnętrznego i wewnętrznego, mający bogaty skład, pełen substancji odżywczych wpływających na różne aspekty zdrowotne.
Błonnik, choć nie ma wartości odżywczych, jest ważnym elementem diety. Wspiera trawienie, pomaga walczyć z biegunkami, sprzyja zachowaniu uczucia sytości. Dowiedz się więcej.
Mango afrykańskie to ceniony egzotyczny owoc, który oddziałując na metabolizm tłuszczów i węglowodanów oraz zapewniając uczucie sytości, przyspiesza redukcję tkanki tłuszczowej.
Olejek z drzewa herbacianego zaskakuje swoimi właściwościami, które wykorzystywane są nie tylko w medycynie, ale i kosmetyce. Dowiedz się, jak może wspomóc Twój organizm.